“Μόνο όποιος έχει δικούς του στόχους μπορεί να τα βγάλει πέρα στη ζωή.”
"Μόνο όποιος έχει δικούς του στόχους μπορεί να τα βγάλει πέρα στη ζωή."
ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΦΗΒΩΝ
Η εφηβεία αποτελεί μια περίοδο γοργής αλλαγής και προσωπικής ανάπτυξης, κατά την οποία ο/η έφηβος/η καλείται να διαπραγματευτεί τα όριά του, να καθορίσει τη θέση του στη ζωή και να διαμορφώσει την ατομική του ταυτότητα.
Είναι σαν να «φυσάει δυνατά», καθώς ο έφηβος βιώνει έντονες συναισθηματικές και σωματικές αλλαγές, αντιμετωπίζει προκλήσεις στις σχέσεις του με την οικογένεια και τους συνομηλίκους και προσπαθεί να βρει ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη του για αυτονομία και την επιθυμία του για υποστήριξη.
Κατά τη διάρκεια της εφηβείας, η βασική διαπραγμάτευση των εφήβων κινείται γύρω από τις προσπάθειες εξισορρόπησης της ανάγκης τους για ασφάλεια, σταθερότητα και φροντίδα και της πηγαίας τάσης τους για ελευθερία και αυτονόμηση από το οικογενειακό πλαίσιο. Οι έφηβοι συχνά βιώνουν εσωτερικές συγκρούσεις, καθώς αναζητούν την ταυτότητά τους, προσπαθούν να διαμορφώσουν το δικό τους αξιακό σύστημα και να βρουν το νόημα και τη θέση τους στον κόσμο. Ταυτόχρονα, μπορεί να προκύψουν προκλήσεις όπως οι αυξημένες απαιτήσεις στο σχολείο, οι πιέσεις από το κοινωνικό περιβάλλον, οι αλλαγές στο σώμα τους και οι νέες σχέσεις που διαμορφώνουν με τους συνομηλίκους τους.
Ο έφηβος, μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία, έχει τη δυνατότητα να εξερευνήσει βαθύτερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, να αναγνωρίσει τις προσωπικές του ανάγκες και να αναπτύξει νέες στρατηγικές διαχείρισης των σχέσεων και των συγκρούσεων που προκύπτουν τόσο στο οικογενειακό πλαίσιο όσο και στο κοινωνικό του περιβάλλον.
Η διαδικασία αυτή του επιτρέπει να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του με τον εαυτό του και τους άλλους, να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του και να αποκτήσει μεγαλύτερη αυτονομία στις αποφάσεις και στις επιλογές του. Η εφηβεία είναι μια περίοδος κατά την οποία ο έφηβος δοκιμάζει τα όριά του, διαμορφώνει νέες αντιλήψεις για τη ζωή και επαναπροσδιορίζει τον ρόλο του μέσα στο οικογενειακό και κοινωνικό πλαίσιο. Μέσα από τη συστημική ψυχοθεραπεία εφήβων, ο έφηβος μαθαίνει να εμπιστεύεται τον εαυτό του, να δημιουργεί υγιείς σχέσεις και να διαμορφώνει τη δική του ταυτότητα με ασφάλεια και σιγουριά.
Κατά τη διάρκεια της εφηβείας, η βασική διαπραγμάτευση των εφήβων κινείται γύρω από τις προσπάθειες εξισορρόπησης της ανάγκης τους για ασφάλεια, σταθερότητα και φροντίδα και της πηγαίας τάσης τους για ελευθερία και αυτονόμηση από το οικογενειακό πλαίσιο. Οι έφηβοι συχνά βιώνουν εσωτερικές συγκρούσεις, καθώς αναζητούν την ταυτότητά τους, προσπαθούν να διαμορφώσουν το δικό τους αξιακό σύστημα και να βρουν το νόημα και τη θέση τους στον κόσμο. Ταυτόχρονα, μπορεί να προκύψουν προκλήσεις όπως οι αυξημένες απαιτήσεις στο σχολείο, οι πιέσεις από το κοινωνικό περιβάλλον, οι αλλαγές στο σώμα τους και οι νέες σχέσεις που διαμορφώνουν με τους συνομηλίκους τους.
Συνοψίζοντας, η συστημική ψυχοθεραπεία εφήβων αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την υποστήριξη των εφήβων και των οικογενειών τους στη διαδικασία της εφηβείας. Μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία, ο έφηβος ενδυναμώνεται, αναπτύσσει δεξιότητες επικοινωνίας και αυτοέκφρασης, και αποκτά την ικανότητα να διαχειρίζεται τις προκλήσεις αυτής της περιόδου με μεγαλύτερη αυτονομία και αυτοπεποίθηση. Η ενίσχυση της αίσθησης ότι ακούγεται και γίνεται κατανοητός του επιτρέπει να διαμορφώσει τη δική του ταυτότητα και να βρει τη θέση του στον κόσμο με σιγουριά και αποδοχή.